بررسی اثرات ضد تشنجی مشتقات semicarbazide بر تشنجات کلونیک القا شده با تزریق وریدی ptz در موش سوری نر

صرع یک اختلال مزمنی است که نیاز به درمان با روش های مختلف از جمله دارودرمانی دارد.استفاده طولانی مدت از داروهای ضدصرع رایج علاوه بر مقاومت دارویی باعث عوارض جانبی متعدد وگهگاه مسمومیت دارویی میشود. در سالهای اخیر مشتقات جدید سمی کاربازید جهت دستیابی به داروهایی با اثرات بهتر وعوارض جانبی کمتر مورد بررسی قرار گرفته اند.بر همین اساس در این تحقیق 9 ترکیب سنتز شده جدید از دسته سمی کاربازید ها مورد ارزیابی اثرات ضدتشنجی قرار گرفته اند. این ترکیبات با دوزهای مختلف(mg/kg 80 و40و20( به موشهای سوری (8=n)، به صورت داخل صفاقی تزریق و از مدل پنتیلن تترازول وریدی جهت القای تشنج استفاده شد. از بین 9 ترکیب مورد مطالعه، 3 ترکیب (dka 25,dka 19,dka 5) بر خلاف فنی تویین با دوز mg/kg 20 ، دارای اثر ضد تشنج کلونیک در دوز mg/kg 20 بودند. همه ترکیبات بجزdka18,dka17 در دوز mg/kg40 به طور معنادار سبب افزایش آستانه تشنجات کلونیک ناشی از تزریق وریدی ptz شدند و همه ی ترکیبات به جز dka 19 در دوز mg/kg 80 اثرشان کاهش یافت.بیشتر ترکیبات در دوز mg/kg 40 بیشترین اثر ضد تشنجی را از خود نشان دادند و در دوز mg/kg80 اثرشان کاهش یافت. بنابراین بیشتر ترکیبات مورد مطالعه به طور غیر وابسته به دوز سبب افزایش معنادار آستانه تشنجات کلونیک شدند.